-
1 przyci|snąć
pf — przyci|skać impf (przycisnę, przycisnęła, przycisnęli — przyciskam) Ⅰ vt 1. (przygnieść) to press- przycisnąć czoło do szyby to press one’s forehead against a window- przyciskać kogoś do piersi to clasp sb to one’s bosom- przycisnąć kogoś do ziemi to pin sb to the ground- przycisnąć coś ciężkim przedmiotem to press sth down with a heavy weight a. to weigh sth down- przycisnąć sobie palec w drzwiach to trap one’s finger in the door- za mocno przyciskasz pióro you are pressing the pen too hard- ułóż płytkę i mocno przyciśnij position the tile and press firmly2. (nacisnąć) to press [klawisz, klamkę]- wystarczy przycisnąć jeden guzik you only have to press one button- to się włącza przez przyciśnięcie guzika it’s switched on by pressing a button3. pot. (dokuczyć) kiedy głód go przyciśnie when he is hard-pressed by hunger- przyciśnięty biedą zdecydował się do niej napisać when he was hard-pressed for money he decided to write to her4. pot. (wywrzeć presję) to put the screws on- przyciskać kogoś, żeby coś zrobił to press a. push sb into doing sth pot.Ⅱ v imp. przycisnęło go pot. (nie ma pieniędzy) he must be really pressed for cash posp.; (musiał iść do toalety) he was desperate to go to the loo; he was taken short Ⅲ przycisnąć się — przyciskać się 1. [osoba] to press a. push oneself- przyciskać się do kogoś/czegoś to press oneself against sb/sth2. (do siebie nawzajem) to press- przyciskali się do siebie they were pressing against each otherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyci|snąć
См. также в других словарях:
przycisnąć — dk Va, przycisnąćnę, przycisnąćciśniesz, przycisnąćciśnij, przycisnąćnął, przycisnąćnęła, przycisnąćnęli, przycisnąćciśnięty, przycisnąćnąwszy przyciskać ndk I, przycisnąćam, przycisnąćasz, przycisnąćają, przycisnąćaj, przycisnąćał, przycisnąćany … Słownik języka polskiego
przybić — dk Xa, przybićbiję, przybićbijesz, przybićbij, przybićbił, przybićbity przybijać ndk I, przybićam, przybićasz, przybićają, przybićaj, przybićał, przybićany 1. «wbijając gwóźdź, kołek itp. przymocować, umocować, przytwierdzić coś» Przybić półkę na … Słownik języka polskiego
przytulić — dk VIa, przytulićlę, przytulićlisz, przytulićtul, przytulićlił, przytulićlony przytulać ndk I, przytulićam, przytulićasz, przytulićają, przytulićaj, przytulićał, przytulićany 1. «przygarnąć, przycisnąć do siebie, zwykle z czułością; przycisnąć,… … Słownik języka polskiego
przydusić — dk VIa, przydusićduszę, przydusićsisz, przydusićduś, przydusićsił, przydusićduszony przyduszać ndk I, przydusićam, przydusićasz, przydusićają, przydusićaj, przydusićał, przydusićany 1. «dusząc przycisnąć; przygnieść kogoś, coś jakimś ciężarem»… … Słownik języka polskiego
przysiąść — dk, przysiąśćsiądę, przysiąśćsiądziesz, przysiąśćsiądź, przysiąśćsiadł, przysiąśćsiedli, przysiąśćsiadłszy przysiadać ndk I, przysiąśćam, przysiąśćasz, przysiąśćają, przysiąśćaj, przysiąśćał, przysiąśćany, rzad. przysiadywać ndk VIIIa,… … Słownik języka polskiego
